Katedra w Kolonii była budowana przez kilkaset lat. Realizacja projektu przeciągnęło się aż do czasów nowożytnych. Możemy jednak podziwiać ją w całej krasie – jest imponującym zabytkiem i symbolem miasta, dlatego przyciąga turystów podróżujących po Nadrenii.
Arcydzieło architektury
Kolonia była zamieszkała już od czasów starożytnych. Za panowania Karolingów wybudowano tu dwuczęściową bazylikę, która otrzymała wezwania świętego Piotra i Najświętszej Maryi Panny. Następnie ją rozbudowano, ale w 1248 roku spłonęła.
Kolonia stanowiła jednak ważny ośrodek pielgrzymkowy, dlatego postanowiono, że zostanie w tym miejscu wybudowana nowa katedra, o imponującym rozmachu. Tak też się stało – ludność przybywała tu, by modlić się przy relikwiach Trzech Króli w złotym relikwiarzu.
Zgodnie z założeniem fundatorów i twórców, relikwiarz miał być najwspanialszy ze wszystkich na świecie. Prace budowlane ruszyły pełną parą, a po około 80 latach odbyło się poświęcenie prezbiterium. Rozpoczęto wznoszenie jednej z wież, zawieszono dzwony i… nastąpiła przerwa. Miasto nie miało wystarczająco dużo środków. Budowę przerwano aż na kilkaset lat.
Na początku XIX wieku mówiono, że pewniejszy jest koniec świata niż dokończenie budowy katedry. Udało się jednak zrealizować projekt do końca. Odnaleziono średniowieczne plany budowy, a pomysł uzyskał wsparcie ze strony państwa pruskiego, czyli Fryderyka Wilhelma IV. Król położył nowy kamień węgielny i łożył pieniądze na to przedsięwzięcie. Budowę ukończono w 1880 roku po ponad 600 latach od rozpoczęcia. Przez następne cztery lata kolońska katedra był najwyższym budynkiem na świecie.
Świątynia przetrwała nawet alianckie bombardowania, mimo że samo miasto było mocno zniszczone. W 1996 roku wpisano ją na listę UNESCO, gdyż architektoniczny pejzaż starówki Kolonii zachwyca i jest najbardziej charakterystyczną świątynią i symbolem miasta.
Sprawdź tanie loty do Kolonii i rezerwuj!
Aktualności